به گزارش شمالغرب به نقل از "ندای انقلاب"، نویسنده "عبور"، در آخرین مطب وبلاگ خود نوشت:
به نام خدا و با سلام و صلوات بر محمد و اهلبیت طاهرینش



_ آقای روحانی عزیز، در جریان افتتاح نمایشگاه کتاب تهران گفته است:


"دولت شرایطی را بوجود آورد که همه به راحتی حرف میزنند و نقد میکنند"

ایشان همچنین در فرازی دیگر از حرفهایشان با تلمیح گفته اند که نقدهای علیه دولت مال آدم های ذهن کوچک است!

خواستم بگویم سلّمنا آقای روحانی... رئیس جمهور هستید و احترامتان واجب ولی واقعیتها چیز دیگری را می گوید.

اینکه علیرغم کف انتظارها! دولتی را بوجود آورده اید که به راحتی به منتقدین گفته می شود: "کم سواد" و "چند درصدی" و "ذهن کوچک"!

حتی به این هم بسنده نمی شود و رسانه های منتقد بی بروبرگرد تعطیل می شوند یا با خطر تعطیلی و توقیف مواجه می شوند.

و حتی تر اینکه من وبلاگنویس ساده هم از چند ماه قبل تحلیل کرده بودم که در دولتتان "شرایطی را بوجود می آورید و کار به جایی می رسد" که امثال جک استراو و پارلمان اروپا و سایرینی که عضو دهکده جهانی آمریکا هستند هم به ارکانی از دولت شما بعنوان فرصت و ظرفیت نگاه می کنند و عزمشان می شود حمایت از شما!

موبایل های ماهواره ای بند ۳۵۰ اوین و سکوت شما و دعوت شدن فتنه گرها به مراسم کاخ سعدآباد هم بماند برای بعد...



_صحبتهای تلویزیونی آقای روحانی خودمان! را که می دیدم برای بخش هایی، از ته دل خوشحال شدم و برایشان دعا کردم.

چقدر خوب است که رئیس جمهوری داریم که به جای لاطائلاتی مثل انسان کامل و مدیریت مشترک جهانی و این قبیل شر و ورها، عموماً از این حرف زد که قصد دارد مباحث بیمه و درمان مردم را اصلاح کند، تورم را خیلی بیشتر کاهش بدهد د و بیش از این هم به فکر اقتصاد مردم باشد.

آفرین آقای روحانی و یک خداقوت حسابی به همه دولتی ها...

ولی الحق و الانصاف این تیکه حرفهایتان هم آقای روحانی خیلی تلخ بود که بر خلاف نظر مقام معظم رهبری، بر خلاف منطق و بر خلاف واقعیت های صحنه، گفتید که به روند مذاکرات بدبین نیستید! (یعنی خوشبین هستید)



زشت بود و دون شأن که رئیس جمهور یک کشور اینطور صریح، بر خلاف نظر مقام بالادست خود و بر خلاف واقعیتها اظهار نظر کند. آنهم نه یکبار که چند بار...

ضمناً آقای روحانی عزیزم... این پالسی هم که در آخر حرفهایتان به بعضی ها دادید و گفتید هیچ چیز یادتان نرفته و داریم پیگیری می کنیم، خیلی بدتر از حرف بالا بود ها...

ما منظورتان را فهمیدیم و در تحلیلهای محرمانه هم بیشتر راجع به آن خواهیم نوشت ولی الحال اینکه از شما نبود و نیست که اینطور خودتان را بخواهید فدای یک عده آدم بی هویتِ آمریکاپرستِ نسخه اجراکنِ الجزیره و بی بی سی بکنید که در توهم "خودتیموشنکو پنداری" به سر می برند و ولشان کنی از سگ هار کمتر نیستند.

به قول مرحوم گل آقا: زیاده جسارت است.



_ حسین آقای الهام اخیراً درباره اشاره مقام معظم رهبری به اینکه در دولت سابق هم! کسانی به دنبال مذاکره با آمریکا بودند، مصاحبه کرده و با تلاش برای تکاندن دامان احمدی نژاد از این قضیه اینطور اعلام کرده است که احمدی نژاد مخالف شدید! این ماجرا بوده و همه چیز زیر سر آقای صالحی، وزیر خارجه وقت و رئیس فعلی سازمان انرژی اتمی بوده است.

درباره این مسئله دو تا قضیه مهم را نمی شود، نگفت!

اول اینکه این بخش از صحبت های آقای الهام که آقای صالحی پیگیر کار صحبت بر سر برخی مقولات با آمریکاییها بوده حرف درستی است و من هم با نشانه هایی این حرف را تأیید می کنم.

اگرچه از همان زمان تا اکنون مشخص بود و هست که تن آقای صالحی برای این کت و شلوار لاغر است و ایشان با وجود تلاش هایی که از همان زمان مشخص بود در این زمینه بعمل آورده، اما آمریکاییها ایشان را تحویل نمی گیرند.

و اما حرف دوم آقای الهام و اینکه احمدی نژاد از این قضیه مبرّی است و مخالف شدید بوده و به سران نظام هم مخالفتش را ابراز داشته...

ببینید عزیزان من، آقای احمدی نژاد در بحث مذاکره با آمریکا به فرمول خودش معتقد بود. یعنی به رابطه اعتقاد داشت اما از طریقی که خودش دوست دارد. (همانطور که آقای هاشمی هم انقلاب را دوست دارد اما به تعریف و طریق خودش!)

در این باره دو دلیل تاریخی خیلی واضح برای اثبات وجود دارد.

اول اینکه مردم ما هنوز فراموش نکرده اند که آقای احمدی نژاد، دو مرتبه، هم در آمریکا و هم در ایران صریحاً و در سخنرانی عمومی اعلام کرد که آماده مذاکره با آمریکایی ها است.

همین یک مدرک می تواند حرف مغرضانه آقای الهام را رسوا کند و ثابت کند که احمدی نژاد دنبال مذاکره با آمریکا بود یا نبود!

و ثانیاً ما که یادمان نرفته احمدی نژاد می گفت مشایی حرف دولت را می زند و ایضاً احمدی نژاد یعنی مشایی و مشایی یعنی احمدی نژاد...

مگر همین آقای مشایی نبود که صبح تا شب سخنرانی می کرد و از "جهانی سازی" صحبت می کرد؟!

و اصلاً مگر همان آقای احمدی نژاد نبود که از "مدیریت مشترک جهانی" صحبت می کرد و این نظریه مسخره را دستاورد دولتش می دانست؟!

خب، آقای الهام و همه عقلا جواب بدهند که آیا منظور آقای مشایی جهانی سازی منهای آمریکا بوده است یا با پذیرش کدخدایی آمریکا (که حتماً منظورش حذف آمریکا نبوده است!) و همچنین نظر بدهند که آیا آقای احمدی نژاد قصد داشته بدون آمریکا! بر سر میز لقّ مدیریت مشترک جهانی بنشیند یا خیر؟!

فهم دقیق و رسیدن به یقین نیازی به دانستن خبرهای محرمانه ندارد.

ما نمی گذاریم هرکس از راه رسید حقایق را هرطور که خواست به خورد افکار عمومی بدهد. 



_ این چند وقته گاهی به نسبیت عقل و نفس و ارتباطشان با "جنبش دانشجویی" اندیشیده ام.

طرفه اینکه به نظر من، جنبش دانشجویی و فعالین منتسب به آن با فرض بر اینکه خودی هستند و فعال دانشجویی نشده اند که پیاده نظام برخی طیف ها و گروه ها باشند! باید به این مقوله توجه درستی داشته باشند و نسبت عقل و نفس را خوب در فعالیتهایشان رعایت کنند.

ببینید رفقا، دانشجوی فعال نباید نفس داشته باشد. به تعریف مضیق یعنی اینکه نباید در فعالیت سیاسی (که صبغه اصلی فعالیت در جنبش دانشجویی است) حب و بغض داشته باشد. که فرمود: حُبُ الشی یُعمی وَ یُصم...

یعنی "این" را صرف دوست داشتن و "آن" را صرف بد دانستن، قبول و رد نکند.

در مقابل این قضیه اما به منتها باید از جایگاه عقلایی و بوسیله عقل و حجت، همه چیز را بسنجد و آنالیز کند. (و فقط در این حالت است که می توان به چیزی به نام "ایجاد کرسی های آزاداندیشی" هم امیدوار بود!)

یعنی برایش عباسی و جلیلی و زیباکلام و خاتمی و رحیم پور مهم نباشد...

بلکه حرف آنها و استدلال آنها برایش مهم باشد.

حرف من تمام.

متأسفانه احساس می کنم که فعالیت های جنبش دانشجویی ما دارد به جای استدلال محوری و به مظان قضاوت گذاشتن اسلوب گفتمان ها، تبدیل به نوعی صف آرایی می شود که هریک از دو طرف با ژنرال ها و پهلوان هایش برای دیگران عرض اندام می کند و از مواجهه و چالش با گفتمان دیگری احتزار دارد.

انتهای پیام/